Założyciel Zgromadzenia Salezjanów zasłynął jako niezwykły pedagog i duszpasterz, który poświęcił swoje życie pomocy młodzieży. To postać, która pomimo upływu lat fascynuje i zaskakuje swoją ponadczasowością, inspirując kolejne pokolenia do odkrywania jego niezwykłej misji.
Urodzony w 1815 r. w małej włoskiej wiosce Becchi, Bosko od najmłodszych lat mierzył się z trudnościami. Jego ojciec zmarł, gdy Jan miał zaledwie 2 lata, a matka, Małgorzata, mimo ciężkiej pracy, ledwo wiązała koniec z końcem. Jan się jednak nie załamywał, czerpał z tych doświadczeń. Przepełniała go ambicja i pragnienie pomocy innym. Już jako dziecko wykazywał niezwykłą empatię i chęć dzielenia się z innymi tym, co miał – w sensie nie tylko materialnym, ale przede wszystkim duchowym.
Wiedział, że będzie księdzem
Od początku wyróżniał się na tle rówieśników. Organizował dla nich przedstawienia, zabawy i lekcje modlitwy. W wieku dziewięciu lat miał niezwykły sen, który na zawsze odmienił jego życie. W wizji tej zobaczył siebie wśród grupy młodych chłopców, a towarzysząca mu postać pouczyła go, że powinien prowadzić ich nie siłą, lecz dobrocią i miłością. To wydarzenie stało się dla młodego chłopaka znakiem, że jego powołaniem będzie praca z młodzieżą, zwłaszcza tą najbardziej potrzebującą.
Droga do kapłaństwa – wyzwania i determinacja
Pełna treść tego artykułu
w wersji drukowanej
lub w e-wydaniu.
