Chodzi o Miechów w województwie świętokrzyskim, w diecezji kieleckiej, miasto z bogatą historią, której oś stanowi licząca osiem wieków obecność bożogrobców i bodaj najstarsza w Europie replika Grobu Bożego.
Atmosfera Wielkiego Tygodnia, sama Wielkanoc, celebracja tajemnicy pustego Grobu Jezusa – to duchowe atuty, które wciąż do Miechowa przyciągają pielgrzymów.
Strażnicy Jezusowego Grobu przybywają do Miechowa
W 1099 r. Gotfryd de Bouillon osadził grupę 20 kanoników świeckich przy Bazylice Grobu Bożego w Jerozolimie. W 1114 r. powstało Zgromadzenie Bożogrobców, z regułą św. Augustyna nadaną przez patriarchę łacińskiego Jerozolimy Arnulfa z Rochez. Zakon został zatwierdzony w 1122 r. przez papieża Kaliksta II. Głównymi zadaniami zakonników były straż przy najświętszym miejscu chrześcijaństwa – Grobie Chrystusa oraz opieka nad przybywającymi tu licznie pielgrzymami.
Niedługo potem, bo w 1162 r., wielmoża małopolski komes Jaksa herbu Gryf wyrusza z pielgrzymką do Ziemi Świętej, gdzie poznaje stróżów Bożego Grobu. Rok później zabiera ze sobą kilku braci z kan. Marcinem Gallusem ze Zgromadzenia Zakonnych Stróżów Grobu Chrystusowego w Jerozolimie i funduje im kościół oraz klasztor w swych dobrach, na złożonym kopczyku ziemi Chrystusa z Jerozolimy. Zakonnikom darowuje trzy wsie: Miechów, Zagorzyce i Komorów.
Pełna treść tego artykułu
w wersji drukowanej
lub w e-wydaniu.
