Święty Izydor z Sewilli w swoich dziełach stworzył coś w rodzaju bazy danych, która przez historyków Kościoła jest uważana za dalekiego praprzodka komputera. Był też twórcą jednej z pierwszych encyklopedii świata.
Izydor (ok. 560 – 4 kwietnia 636 r.) urodził się w Nowej Kartaginie, w hiszpańskiej prowincji Murcja. Według legendy, przy jego narodzinach rój pszczół usiadł na jego ustach i zostawił na nich słodki miód, co było zapowiedzią daru jego niezwykłej wymowy. Pochodził z rodziny, która dała Kościołowi świętych: św. Leandra i św. Fulgencjusza – braci św. Izydora, oraz św. Florentynę – ich siostrę. Sam Izydor był wielkim przyjacielem papieża Grzegorza Wielkiego.
Trudne czasy
Izydor żył w bardzo niespokojnych czasach. Tereny dzisiejszej Hiszpanii były wówczas rozdarte domowymi walkami i nękane napadami z zewnątrz – Półwysep Iberyjski najechali Wizygoci, barbarzyńcy i arianie i zawładnęli obszarami należącymi do Cesarstwa Rzymskiego.
Pełna treść tego artykułu
w wersji drukowanej
lub w e-wydaniu.
