Historia świętych odkrywa prawdę, że doskonałość chrześcijańska nie zamyka się w samym człowieku, ale oddziałuje na otaczającą go rzeczywistość. Zmienia osoby stykające się ze świętością i potrafi dokonywać zmian na skalę światową. Dzisiaj powiedzielibyśmy, że ma wpływ na geopolitykę.
Na przełomowym dla historii Polski Zjeździe Gnieźnieńskim w 1000 r. opatrznościowo splotły się losy trzech wybitnych postaci Europy: Wojciecha, Bolesława Chrobrego i Ottona III. Ale nim do tego wielkiego wydarzenia doszło, musiała zaistnieć sieć wzajemnych relacji.
Ku królestwu
Wojciech przychodzi na świat ok. 956 r. w czeskich Libicach. Decyzją rodziców zostaje posłany do służby zakonnej. Od 972 do 981 r. studiuje w magdeburskiej szkole katedralnej. Być może wówczas (ok. 973 r.) spotyka się z przyszłym królem Polski 6-letnim Bolesławem Chrobrym, który w tym mieście przebywa jako zakładnik na dworze cesarzy niemieckich. Wiele lat później, bo w 996 r., będąc w Rzymie, Wojciech poznaje następcę pierwszych Ottonów – 16-letniego Ottona III, który w Wiecznym Mieście koronuje się na cesarza. Bolesław Chrobry również ma okazję spotykać się z młodziutkim władcą z okazji wspólnych zbrojnych wypraw przeciwko pogańskim Wieletom, które od 990 r. organizuje się dość regularnie. Być może dochodzi wówczas do rozmów o przyszłości kraju Polan.
Pełna treść tego artykułu
w wersji drukowanej
lub w e-wydaniu.
